سلام .... یه سلام گرم و پر انرژی به آقای خودم.... آقای خوبیها ..... خیلی وقت بود که دست به قلم نشده بودم تا برای شما بنویسم ولی امروز این صفحه کلید که هیچوقت نمیتونه برام جای قلم و کاغذ رو بگیره برام شده همدم من .....

 آقا جان.... بعضی وقتا انقدر حضورتو تو قلبم احساس میکنم که باورم نمیشه حرفهارو..... میگن غایبی... ولی تو .... حاضرترینی و من چه میدونم ازتو و از تنهایی تو .....

من .... اگه یه روز دوستم زنگ نزنه و احوالمو نپرسه .... فرداش زنگ میزنم و میگم خیلی نامردی.... حالا فکرشو بکن .... اینهمه مثل من و امثال من هستن که ادعای دوستی با شما رو دارن .... ولی دریغ از اینکه یه روز بهت وصل بشیم و احوالتو بپرسیم ..... آقا خوبی؟؟ گریه هات تموم شد؟؟؟ هنوزم که هنوزه تنهایی؟؟؟؟

سخته آقاجان .... اینهمه آدم ادعای دوستی کنن و شما تنها باشید.....

من منتظرت نیستم ..... تو منتظر منی...... منتظر منی که یه تکونی به خودم بدم..... من اسم خودمو گذاشتم منتظر و غیبت میکنم؟ دروغ میگم؟.......

 آقاجان .....عهد میبندم که دیگه اشکاتو در نیارم .... ولی مگه دووم میارم؟؟؟

آقاجان ..... دستمو بگیر ..... میدونم که عمریست گرفته ای ..... گفتم که نکنه یه وقت رهایش کنی.....

یاحق

آرمیتا - مدیر وبلاگ منتظران ظهور